dinsdag 9 augustus 2016

The Homecoming

'That man has a diseased imagination!' Pinter 'zei' het zelf. Zijn sardonische toneelstukken zuigen en schuren. Zou The Homecoming de bekendste zijn? Een mannenhuishouden ontploft door een onverwachte thuiskomst van één van hen. Met vrouw. In de eerste akte nemen de 'vaste bewoners' elkaar nog lekker vilein de maat. Zoals ze dat al jaren doen. Oude pa zwaait met zijn grote stok, en kleineert zijn lichtjes verwijfde broer. Schaduwgevechten all around. Enkel de daadwerkelijk boksende zoon houdt zich gedeisd. In dit spar-rondje imponeert vooral Ian Holm. Het broeierige crimineeltje hult zich in een goeie leren nazi-jas. Zwarter dan de tanden van zijn pa. Murder on his mind. Dan verschijnt de broer die zich ontworstelde aan dit slagersmilieu. Terug in het ijzig koude – goed 'gecaste' pand. Bikkelharde tegels op de trap. Fel abattoir-licht. De inrichting totaal uitgebeend. De teruggekeerde doet zich voor even opgewekt voor en paft de vele sigaren mee. Maar net als mijn gebruikelijke toneellimiet van één uur begint te kriebelen, stort Pinter zijn personages in een peilloze diepte. De immoraliteit grijpt definitief om zich heen. Het draait om die 'tart'. Natuurlijk. Bizar, maar raak detail: actrice Merchant was ooit met Pinter getrouwd. Ze dronk zich na hun scheiding dood. Da's bijna een Pinter-stuk op zich... 'Go and find yourself a mother!'

Geen opmerkingen: