The Dirty Dozen

Er is vast wel een feesten en partijenband die zo heet hè? The Dirty Dozen is een goed opgebouwde, maar uiteindelijk mindere combinatie van Where Eagles Dare en The League of Gentlemen. Met de laatste film deelt de film de structuur. Man verzamelt team, traint ze; er volgt een 'laatste test' (die bijna leuker is dan de echte missie) om vervolgens los te gaan. Al hebben we het hier dus niet over een bankoverval, maar een 'topsecret' legereenheid die hoge nazi's moet gaan afknallen. Eigenlijk een heel gefrustreerd subgenre natuurlijk, een soort wraakfantasie van de overwinnaars. Hadden we 't zo maar kunnen doen. Maar zo dom als hier waren de Duitsers niet. De luxe villa zou 'zwaarbeveiligd' zijn, maar het team komt aanvankelijk twee (!) bewakertjes tegen. Het loopt lang allemaal van een A-team-achtig snugger vlot dakje. Gedurende de dril-voorbereidingen is vooral John Cassavetes goed op dreef. Als ik hem was had ik die grijze crewcut altijd gehouden, staat erg stoer. (Het geeft 'm een passend hippe Jared Leto-intensiteit mee.) Teamleider is Lee Marvin, vermoedelijk de meest logische acteur in een legerkloffie. (En werkelijk in het bezit van een purple heart.) Ik zie 'm trouwens ook wel in een Thunderbirds-remake rondlopen... Zijn leger-ervaring is hier verder niet van belang, want de Dirty Dozen heten niet voor niets zo. Men richt een ware genocide aan. Akelig ongemakkelijk! Ik dacht, de donkere jongen zal dan wel als het geweten fungeren, maar nee hoor. Branden zullen ze. Die ratten.