maandag 4 juli 2011

Vengeance

Tweede Johnnie To die ik zag, en een flinke injectie Frans geld heeft hem en zijn medewerkers (de soundtrack!) duidelijk goed gedaan. De cinematografie was altijd al stijlvol, maar is nu van de bovenste plank, man, man, wat zijn die Aziatische metropolen (Macau! Hong Kong!) toch Blade Runner-fotogeniek. Ideale setting voor een neonoir, ik krijg daar nooit genoeg van denk ik. Er zijn zelfs wat In the Mood for Love-achtige dames. (Was dat ook al niet een film met Frans geld?) Hoe dan ook.. De Fransen hebben ook Johnny Halliday gestuurd, ik dacht dat de man halfdood in een permanent coma lag, maar ze hebben hem kennelijk opgelapt, zijn gezicht opnieuw in elkaar gezet en richting Azie gezonden. Hij ziet er verbijsterend uit, perfect voor een noir ook weer. Wel jammer dat ie niet kan acteren, maar wat boeit dat. Hij speelt een vader die de moord op son-in-law, kleinkinderen en aanslag op dochter wil wreken. Hij dwaalt wat door Macau, komt bij toeval wat hitmen tegen, en huurt ze dan maar in. Deze hitmen zijn trademark Johnnie To, een beetje sullig, eentje lijkt op Guus Meeuwis. Later blijken het inderdaad dezelfde jongens als in The Mission. Ze doen het weer leuk, meligheden tussen de fantastisch gechoreografeerde shootouts. De beste is misschien wel op een barbecue-veldje, waar een frisbee in slowmotion langs vliegt. Maar ook een oude fiets met kogels 'tot leven brengen', is bijna een soort Butch Cassidy-magie, en behoort tot fraaiste momenten. Ik merk dat ik het plot helemaal uit het oog verlies, daar zit nog een dikke Memento-invloed in, die wel wat subtieler en vloeiender gebracht had kunnen worden. Halliday begint de film dan wel met op elke foto Vengeance te kalken, maar zijn definitieve geheugenverlies volgt toch vrij plots. Maar ach, plots...

Geen opmerkingen: