Venus

Ach, best charmant. Als een soort tv-film, van BBC-niveau, dat wel. Oude acteur (Peter O'Toole) vat liefde op voor 't nichtje van een vriend. Een archetypisch Brits meisje. Vond de chemie 't merendeel van de film nou niet bijzonder groot. Vooral van de kant van 't meisje.. Wat wil ze nou eigenlijk met die man? Misschien gebruikt ze 'm gewoon een beetje. Natuurlijk tegen het onvermijdelijke einde wel wat genegenheid. (Zowel van haar, als van de kijker) Terzijde: op een bepaald moment kijken de twee in een museum naar zo'n beroemd Venus-schilderij. En wat zie ik daar? Er is een reclame overheen geplakt voor een of andere online graffiti/hack-vereniging.. Moderne tijden. Eigen schuld, dikke bult. Gelukkig is het "Uma Thurman in een levend schilderij"-einde wel heel gebleven, zie daarvoor ook Gilliams versie van Baron Munchausen.